زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

قیس بن ذریح کنانی






ابوزید قیس بن ذریح لیثی کنانی (۵ ـ حدود ۶۸ق) از شاعران عصر امویان و برادر رضاعی امام حسین (علیه‌السّلام) بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوزید قیس بن ذریح بن حباب بن سنة بن حذاقة بن طریف لیثی کنانی، برادر رضاعی امام حسین (علیه‌السّلام) بود و امام از مادر او شیر خورده بود. به همراه قوم خود بیرون مدینه اقامت داشت. او از شاعران عصر امویان بود که در عشق لبنی، دختر حباب کعبی شهرت یافت. به اشاره امام حسن یا امام حسین (علیهماالسلام) پدر لبنی، او را به ازدواج قیس درآورد، ولی چون صاحب فرزند نشدند خانواده قیس او را به طلاق وادار کردند. ولی بعد از طلاق پریشانی بدو روی آورد و طریقه جنون و بی تابی را پیمود. قیس در دوری لبنی، اشعاری سروده که دارای حال، شور و جذبه است. داستان او و لبنی ویژگی‌های خاص و منحصر به فردی دارد که از جمله آنها اینکه عاشق مشرف بر مرگ شده و انواع مرض‌ها را بر جان می‌خرد. می‌نویسند که او در نهایت با لبنی ازدواج کرد، ولی بعضی معتقدند که لبنی مُرد و قیس نیز بر اثر جزع بر او درگذشت و نزد قبر معشوقه‌اش به خاک سپرده شد.
[۷] بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۵۱۱.
[۸] بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۵۲۳.
مجموعه اشعار او به سیصد بیت بالغ است.
[۹] بلاشیر، ریجیس، تاریخ الادب العربی، ص۷۷۳.
بخشی از اشعار او در دیوانی گردآوری شده است. در بعضی از منابع او را با قیس مجنون خلط کرده یا اشعار این دو را به هم نسبت داده‌اند.
[۱۱] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۳، ص۱۵۷-۱۵۸.


۲ - وفات



مرگ وی را در بین سال‌های ۶۵ تا ۷۰ق نوشته‌اند.
[۱۴] بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۱۹۴.


۳ - پانویس


 
۱. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۹، ص۱۲۵.    
۲. بکری‌ اندلسی، عبدالله بن عبدالعزیز، سمط اللآلی، ج۱، ص۷۱۰.    
۳. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۲۰۵-۲۰۶.    
۴. ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۳، ص۲۰۴-۲۰۸.    
۵. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۹، ص۱۲۶.    
۶. قالی، اسماعیل بن قاسم، الامالی، ج۲، ص۳۱۴.    
۷. بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۵۱۱.
۸. بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۵۲۳.
۹. بلاشیر، ریجیس، تاریخ الادب العربی، ص۷۷۳.
۱۰. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۲۰۶.    
۱۱. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۳، ص۱۵۷-۱۵۸.
۱۲. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۱، ص۱۷۰.    
۱۳. ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۳، ص۲۰۸.    
۱۴. بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۱۹۴.


۴ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۲۸-۶۲۹، برگرفته از مقاله «قیس لیثی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.